Wielokrotne przedłużanie kontraktów na czas określony osób, które nabyły prawo do emerytury, nie narusza unijnych przepisów chroniących przed nadużywaniem czasowego zatrudnienia. Tak uznał Trybunał Sprawiedliwości UE.

Sprawa, którą zajmował się TSUE, dotyczyła nauczyciela z Niemiec. Był on zatrudniony na podstawie umowy, która miała się rozwiązać wraz z osiągnięciem przez niego wieku emerytalnego (tak przewiduje układ zbiorowy, którym pracownik był objęty). Mężczyzna zawnioskował jednak o wydłużenie jego zatrudnienia do końca roku szkolnego, w trakcie którego nabywał prawo do emerytury. Pracodawca zgodził się na to, ale kolejny wniosek nauczyciela odrzucił (tym razem zatrudniony wnioskował o wydłużenie zatrudnienia na pierwsze półrocze kolejnego roku szkolnego). Były podwładny uznał, że obowiązujące go zasady zatrudnienia są sprzeczne z prawem unijnym i wniósł powództwo do sądu pracy. Ten uznał, że przedłużanie umowy po terminie określonym w układzie oznacza odnawianie umowy na czas określony. Nabrał więc wątpliwości, czy możliwość aneksowania takich kontraktów bez ograniczeń jest zgodne m.in. z porozumieniem ramowym z 18 marca 1999 r., mającym na celu zapobieganie nadużyciom przy korzystaniu z kolejnych umów o pracę na czas określony (Dz.U. L 175, s. 43). Dlatego skierował w tej sprawie pytania prejudycjalne do Trybunału.

źródło : Gazeta Prawna